Op vrijdag 6 oktober zijn we vertrokken naar Java voor een verblijf van twee weken om familie en vrienden in Malang, Surabaya en Bandung te bezoeken.

In Malang hadden we een bijeenkomst georganiseerd in restaurant Simpang Luwe, en zoals altijd was alles tot in de puntjes verzorgd. Iedereen kon genieten van heerlijk eten en drinken, en we deelden ook brillen uit die we hadden gekregen van een opticien uit Ede. De mensen waren dolblij om ons te zien en ontvingen tegelijkertijd hun maandelijkse bijdrage.

Helaas konden drie mensen er niet bij zijn: mevrouw Lientje de Groot en de heren Tony Swaving en Alex Hansen. Mevrouw Lientje de Groot ondergaat driemaal per week nierdialyse, en Alex en Tony kunnen niet meer lopen. Onze Malangse zanger, Robby Jansen, vergezelde ons, en zijn optreden was een groot succes. Deze drie mensen waren diep ontroerd en emotioneel, en we hebben hen een geweldige tijd bezorgd.

In Surabaya bezochten we twee nieuwe mensen, de heren Siegers en van der Meij, die recentelijk bij onze organisatie zijn gekomen en hulp ontvangen. Beide mannen vertelden ons dat ze nog familie in Nederland hebben, maar helaas al geruime tijd niets meer van hen hebben vernomen. De heer van der Meij begint te dementeren maar had het steeds over bruine bonen, die hij graag weer wilde eten. Beide mannen spreken goed Nederlands en zijn erg dankbaar voor de hulp die ze krijgen.

We brachten ook een bezoek aan Emile Coenraad in zijn nieuwe huurhuis, nadat zijn vorige woning was verhuurd aan een kleinkind van de eigenaar. Emile had geen tafel en stoelen, en wilde graag een kast in de keuken en een kledingkast. We hebben deze voor hem gekocht. Hij was emotioneel omdat hij zijn katten moest achterlaten in zijn vorige huis. Gelukkig kregen we toestemming van de nieuwe eigenaar om de katten op te halen, en Emile was dolblij en opgelucht.

In Bandung hadden we opnieuw een bijeenkomst in hotel Santika, waar alles wederom perfect geregeld was. Deze keer had ik een Bingo-spel uit Nederland meegenomen, en dat bleek een schot in de roos. De meesten kenden het spel niet, maar raakten meteen verslaafd. Ze kregen pennen van Omroep Max om de cijfers aan te kruisen, en ze wilden maar niet stoppen met Bingo spelen.

Tijdens de bijeenkomst maakten we ook kennis met een nieuwe persoon die onze steun ontvangt, mevrouw Zonnenberg, die in een particulier verpleeghuis in Lembang woont. Het verpleeghuis was in slechte staat, met versleten meubels en veel kapotte spullen. Mevrouw Zonnenberg was echter ontzettend blij om ons te ontmoeten en vroeg meteen wanneer we weer zouden komen. Ook zij spreekt vloeiend Nederlands.

Op onze laatste dag op weg naar Jakarta ontvingen we het droevige nieuws dat de heer Conrad Hildebrand in Bandung was overleden. Hij was al een tijdje ziek, maar de precieze oorzaak was ons nog onbekend. Het was een verdrietig einde van twee intense weken.