Lieve Temannen,
Op 10 maart jl ben ik vertrokken naar Indonesia om, ook namens u, “onze oudjes”te bezoeken en hulp te bieden waar nodig. Het was een zware reis, ik was namelijk alleen de eerste twee weken, maar ik kan u met trots vertellen dat we toch heel wat voor elkaar hebben gekregen.
Na een dag in Jakarta te hebben doorgebracht waar ik een ontmoeting had met een krontjong orkest, ben ik verder gegaan naar Bandung. De weduwe van George de Fretes is meegereden vanuit Jakarta en heeft een week bij ANMF vertegenwoordigster Meity Pfaff doorgebracht.
De allereerste ochtend was bestemd voor een bezoek aan Opa Liem.
Hij was blij met zijn stroopkoeken en Delfstblauwe stenen klompjes. Natuurlijk heb ik hem namens Teman Teman Sehati voor twee weken luiers voor hem gekocht.
Aangezien wij van de Stichting Ini-Dia in Duiven een enorme donatie hebben gekregen besloot ik een nieuw bed-matras, lakens en dekens te kopen. Opa Liem zong zachtjes…Daar bij die molen…en zei dat hij zo graag eens een molen wilde zien.
Na het bezoek aan Opa Liem ben ik naar het gebouw van het Leger des Heils gegaan waar Irene Wever woont en Majoor de Fretes. Cara de Fretes was meegegaan en maakt daar kennis met famile van wijlen haar man.
Foto Links: Cara Fretes en Majoor de Fretes. Foto Rechts: Meity Pfaff – Cara en Irene Wever
Bezoek aan mevrouw Wilten de Fretes
Daarna nog een bezoek aan mw Wilten de Fretes die afgelopen jaar een trapnaaimachine van ons had gekregen
De volgende dag een bed met toebehoren gekocht voor opa Liem.
Wat was hij blij!
Toen naar mw Weidemuller die bij een dominee en zijn vrouw verblijft. Dat was niet goed. Welliswaar was haar kamer schoon maar ze vertelde dat de dominee al haar geld afpakte.
Nieuw looprek voor mw Weidemuller
Ze huilde steeds. Aangezien de anderen niets durfden te zeggen heb ik de dominee geconfronteerd met de aantijgingen. Eerst ontkende hij maar toen ik hem de bewijzen liet zien dat hij haar huis had verkocht en het geld in beslag had genomen, schrok hij. Ik heb haar bankboekje opgeeist en aan Lenny Nobels gegeven.
We hebben voor mw Weidemuller een looprek gekocht zodat ze iets mobieler zou zijn. Ook hebben we beloofd dat we nog niet klaar waren met de dominee en terug zouden komen.
Onderweg naar mw Schatz hebben we voor haar een macaronischotel gekocht en wat puddingen. Helaas bleek zij onverwachts overleden. Niemand wist er van. Ik zal jullie de details besparen.
Wat een eenzame dood.
We zijn naar huize Tempelhof gegaan om te vragen of ze plaats hadden voor mw. Weidemuller. Helaas. Daar was zelfs een wachtlijst. Zij raadden ons aan om het bij huize Nazareth te proberen aan de andere kant van Bandung. Ook daar geen plaats voor haar.
Aangezien ik een interview had bij Radio Cakra in Bandung heb ik daar gevraagd of ik een oproep mocht doen voor een plaats voor mw. Weidemuller. Helaas nog geen respons.
De volgende dag weer naar Opa Liem. ik had namelijk formulieren meegekregen van de ambassade. Er is namelijk een kans dat Opa Liem in aanmerking komt voor de eenmalige back-pay uitkering van 25.000 euro. Ik had allerlei informatie opgevraagd, al ruim van tevoren om te bewijzen dat hij ooit bij het K.N.I.L had gediend.
Opa Liem bedank Ini Dia en ondertekent KNIL Back Pay papieren
Toen moest ik het opa allemaal uitleggen. Langzaam en duidelijk, zodat hij het allemaal zou begrijpen. En ook moest hij aangeven voor wie het eventuele geld zou zijn als hij komt te overlijden. Mits hij het zou krijgen natuurlijk. Er waren 4 getuigen bij en opa Liem zei dat hij dan graag naar Lembang zou verhuizen, als dat mogelijk was, zodat hij weer de sawahs kon zien. De mevrouw die nu al jaren voor hem zorgt zou zijn erfgename worden. Alle correspondentie in deze zaak loopt via mij. Dat wilde opa Liem zelf.
Lenny Nobels en ik hebben de aanvraag met papieren direct aangetekend naar de ambassade in Jakarta gestuurd. Laten we hopen dat opa zijn laatste dagen bij de sawahs kan wonen. Hij heeft al jaren het daglicht niet gezien.
Ik ben ook bij Grace, de dochter van Marcella van Vonno geweest. Het huis is wel schoon en de huur wordt betaald door het ANMF. Maar verder is het armoe troef natuurlijk.
Ook zij heeft een doos etenswaren gekregen voor haar en haar zoon Kiki.
Binnen bij Grace de dochter van Marcella van Vonno
Ben op bezoek geweest bij Boesje Kuhuwael. Erg lief echtpaar, maar ook daar moet het hoognodige aan het huis gerepareerd worden.
Weer terug naar mw. Weidemuller en aangezien ik van helderheid hou, is met de dominee en Lenny Nobels afgesproken dat Lenny voortaan elke maand met mw Weidemuller haar pensioen gaat halen. De dominee heeft een schuldbekentenis geschreven en zal zorgen dat het geld wat hij voor het huis in zijn zak had gestoken, in termijnen zal worden terug betaald. Hij weet ook dat we hen onverwachts kunnen komen controleren.
Hij was behoorlijk timide na afloop van het gesprek.
Op naar Jokjakarta
Eddy Verhaaf zoon van een Nederlandse militair die destijds alleen naar Nederland is vertrokken
Daar ontmoette ik een man die de mooie naam Eddy Verhaaf draagt. Vader Nederlandse militair die alleen naar Nederland is vertrokken. Eddy klaagt niet. En toen ik hem de dag erna van twee temannen geld mocht geven, die het direct naar mij overmaakten, raakte hij helemaal van slag. Het eerste wat hij zei was…Maar ik ben al getrouwd. alsof de dames die hem geld hadden gegeven iets van hem wilden.
Na twee weken kwam Joris en zijn we 3 dagen naar Bali gegaan waar wij oa het kindertehuis wat de Ben Heart Foundation ondersteunt , hebben bezocht. Erg aandoenlijk. Goed bezig die Foundation!
We zijn teruggevlogen naar Bandung en hebben weer Opa Liem een bezoek gebracht. Joris had een kalender met afbeeldingen van molens voor hem meegebracht. Wat was hij blij. eindelijk een afbeelding van een molen.
Omdat hij een ander bed had gekregen kon hij zelfs van zijn stoel opstaan en een klein stukje lopen. Wel voetje voor voetje, maar dat kon hij eerst niet. Kun je nagaan wat een goed bed kan doen! We hebben voor 5 maanden luiers voor hem aangeschaft.
Afscheid genomen van Lenny nobels en Meity Pfaff en toen naar Jakarta, waar we Cara de Fretes – Oliveiro thuis hebben opgezocht. Ook daar is veel kapot aan het huis.
Het slechte dak van Cara de Fretes – Oliveiro
En toen was het onderhand tijd om weer naar Nederland te vertrekken.
Wat ik verder heb gedan is de huur voor Pieter Wattimena voor de rest van het jaar betaald. De zes extra gesteunden voor maanden verzorgd. Levensmiddelem pakketten uitgedeeld. De renovatie van een huis betaald. Alle bonnen liggen hier ter inzage.
Het was een zware, soms vermoeiend reis, maar zoals ik al aan het begin schreef, hebben wij met uw steun veel voor elkaar gekregen.
Rest mij nog te vertellen dat mw Tientje Boode uit Sumedang is overleden. Afgelopen jaar hebben wij haar opgezocht omdat ze een groot gezwel had. Onze bemoeienissen, medicijnen en operatie hebben helaas niet geholpen.
Ons werk is nog lang niet klaar. Wij gaan door, en met uw hulp en steun zullen wij nog veel kunne realiseren, Pukul terus,