Op donderdag 25 januari zijn Joris en ik vertrokken om de achtergebleven Indische Nederlanders te gaan helpen. Op zondagmiddag 11 februari kwamen we weer thuis. Bijna onafgebroken mensen bezocht.
De eerste dag meteen door naar Depok, naar oma Helling. Zij kreeg een doos etenswaren, cadeautjes uit Nederland en geld van haar sponsor familie Helling in Nederland. Haar BPJS heeft onze hulp Anto ook geregeld.

(links) Haar zoon Ricky was ook op bezoek. (rechts) Anto.

Daarna meteen door naar de andere kant van Jakarta. Naar oma Jane Hardy. Wij wisten dat zij eind februari uit huis moest omdat het zou worden afgebroken. Oma was helaas niet thuis. Zij was een ander huis aan het zoeken. Dat is inmiddels gevonden en terwijl ik dit verslag schrijf is oma Hardy aan het verhuizen. Eddy Sudiarto heeft de jaarhuur namens ons betaald.

De volgende dag meteen naar Bandung. Doe je zo’n 3 uur over, en toen meteen naar Margaretha van Vonno in Banjaran.
Ze was heel blij met al de lappen stof uit Nederland en het naaigaren.

De volgende dag naar Rina Wattimena

Naar Stella Smith. We hebben weer een jaar huur betaald. Ze heeft een doos etenswaren gekregen en voor ruim een maand luiers.
Ze huilt steeds, maar dat is ook van blijdschap hoor. Om dit te zien en mee te maken is beslist niet prettig.

Toen zijn we even naar Lenny Nobels geweest, de vertegenwoordiger van het ANMF. We hebben haar geld gegeven voor Marcella van Vonno, die zou zij aan haar geven.
Toen naar Winny Wilten- De Fretes.
We hebben de elektra betaald voor februari en maart en verder kreeg ze weer verschillende cadeautjes uit Nederland. En niet te vergeten een blik speculaasjes. Daar is ze gek op.
Toen naar Tempelhof van het Leger des Heils waar mw. Irene Wever woont en Majoor Rika de Fretes.

Irene wever vertelde dat ze al 3 jaar een schuld had bij een bank, omdat ze toendertijd haar BPJS had afgesloten. Helaas was de bank al gesloten dus zouden we die schuld de volgende dag gaan betalen.
Omdat we zagen dat de bewoners van Tempelhof onder een dun dekentje moesten slapen en omdat we dit zo sneu vonden voor al die oudere en veelal zieke mensen hebben we 100 dikke dekens gekocht. De dankbaarheid was overweldigend.


De volgende dag wederom naar Tempelhof om Irene Wever op te halen om naar de bank te gaan. Schuld hebben we voldaan en zij kreeg haar gouden kettinkje en oorbelletjes terug.

Dedy helpt

Toen nog naar Lembang waar we een vriendin van oma Josephina Zandgrond hebben opgezocht.

De laatste dag naar mw. Lis Wonnink. Ook zij kreeg een voedselpakket en kaarten uit Nederland.

Als laatste naar Pieter Wattimena. Behoorlijk opgeknapt na de laatste keer, maar nog niet helemaal.

Surabaya.
Kennisgemaakt met het gezin van Charles van Roest. Dit was zo verschrikkelijk hoe dit gezin woont.
Charles was altijd een harde werker, kreeg een hersenbloeding en raakte half verlamd en kan amper praten. Zijn vrouw werkt zich een slag in de rondte om het gezin draaiende te houden. Verkoopt pisang goreng op de straten. Het is hier echt armoe troef. Maar zo lief en hartelijk. Kinderen zijn heel goed opgevoed. De omstandigheden waarin dit gezin leeft heeft ons diep geraakt. Mensonterend gewoon. Hier moet geholpen worden!!!

Naar Herman de Pauw

Mw. Tonny Spiecker
74 jaar. Weduwe. Wel eigen huis, geen inkomen .Woont samen met kleindochter. Heeft een schuld van 10 miljoen rp.

Ferry Versteeg 71 jaar
Woont in piepklein donker huis. Ex buschauffeur. Huur van 500.000 rp per maand. Zijn partner verkoopt krupuk. Moeilijk rondkomen. Heeft nog nooit van iemand hulp ontvangen. Wij hebben toegezegd het komende jaar de huur te zullen voldoen.

Mw. Hetty Pfaff. Geen inkomen. Hebben de huur voor een jaar betaald. Echtgenoot is ziekelijk

Veronica Hermanus. geb 1934 Krijgt al BPJS via Max Maakt Mogelijk. Weliswaar een eigen woning, maar er is veel kapot. Zo’n lieve vrouw, die al behoorlijk de weg kwijt is want ze vroeg me om een brief af te geven in Dongen aan haar moeder. Ze was er vast van overtuigd dat die nog leefde. Hartverscheurend. Kleinzoon woont in de buurt en zorgt een beetje voor haar.

Mw. Letizia Woudhuyzen. 74 jaar. Geen inkomen. Woont samen met dochter en kleinzoon. Kleine gift gegeven.
Mw. Carolien Slemes. 73 jaar. Erg aktief voor de kerk. BPJS van Max Maakt Mogelijk. Huurwoning, maar de kerk springt bij. Gift gegeven.
Winny Albinus 84 jaar. Heeft tantes in Deventer. Familie van zangeres Marlies Liefveld. Krijgt BPJS van Max Maakt Mogelijk en steun van HALIN.

Jacobus Grengan en dochter Monica. Krijgen nu maandelijks financiële steun

Malang: Elly Wolters
Zo fijn om haar weer te ontmoeten.
Waren nog 2 inwoners van Malang die onze hulp wilden hebben. Een ervan was de zoon van Dhr. Bouman, die nog nooit heeft gewerkt en Mw. Eugenie Coert 1938, maar zij krijgt pensioen van haar man. Deze twee leggen we maar terzijde.

Naar Frans Noya. Niet aanwezig, wel zijn zus. Frans Noya 71 jaar was beveiliger bij oa de AK band. erg bekende groep in Indonesia. Ook hier een doos etenswaren afgegeven.

Mw. Erna Schuurman vraagt hulp om haar eigen huis op te knappen. Ze heeft pensioen. Lopen 6 katten rond en het stinkt er als de hel en we zijn besprongen door de kattenvlooien. Mw. vraagt of we het huis willen renoveren zodat zij het daarna voor een goede prijs kan verkopen. Daar beginnen we dus ook niet aan.

De laatste mw Linda Nieraeth. 69 jaar. Geen inkomen. Moet bedelen.

Natuurlijk hebben we veel meer foto’s en filmpjes.
We zijn nu weer thuis. Danig onder de indruk van wat we hebben meegemaakt. Wij bedanken u allen voor uw donaties. Want dankzij uw steun en van Max Maakt Mogelijk kunnen we dit werk blijven doen.
Hulp is nog steeds heel hard nodig, helaas.

Warme groet,
Francine Tammeling/ Joris Kuizenga
1% Hulp is meer dan 100% medelijden