Lieve Temannen en Donateurs,

Behoorlijk onder de indruk ben ik, door de leefomstandigheden van veel achtergebleven Indische Nederlanders. Zo triest allemaal.
Tijdens deze reis heb ik veel mensen bezocht die ik nog nooit eerder had ontmoet. Aan het verslag zult u ook zien dat er weer veel bereikt is.
In Jakarta maakte ik kennis met Pleun Pinsel. Via Facebook had zij mij benaderd omdat ze mij graag wilde helpen in Jakarta. Daar woont deze 27-jarige Indische jongedame.
Het doet me deugd dat er ook onder de jongeren mensen zijn die willen helpen. Het klikte meteen tussen Pleun en mij, en we gingen meteen op pad. Eerst boodschappen doen en 3 dozen vullen.

Jakarta en Depok

We zijn naar Depok gegaan naar oma Helling. Zo blij was ze met de cadeautjes en financiele bijdrage.
Daarna was oma Jessy Spel aan de beurt in Jakarta. Een lief erg verlegen omaatje.

Toen naar Mw.Jane Hardy aan de andere kant van Jakarta. Die moest meteen huilen van blijdschap toen ze me zag.

 

Bandung

De volgende dag ben ik vertrokken naar Bandung. Met Aldy heb ik eerst heel veel luiers voor Stella Smith gekocht. Daar was dringend behoefte aan.

Daarna meteen door naar Tempelhof waar Mw. Irene Wever verblijft.

Pieter Wattimena was de volgende. Hij vertelde me over zijn zus Rina Wattimena, daar zijn we dus ook naar toe gegaan. Rina Wattimena was gevallen en had een behoorlijke wond aan haar knie.

Op zondag zijn we naar Marcella van Vonno gegaan. Die ligt nog steeds aan de zuurstof.
Wij hoorden over Stella Theresia van Roest. Zij hebben nog nooit enige steun gekregen van een organisatie. We kwamen op tijd want ze had al 3 maanden haar huur niet kunnen betalen. Haar zoon springt af en toe bij met eten.

Lembang

Op maandag zijn we naar Lembang geweest. Naar Trees Wernicke en haar man Bill Jansz.

Surabaya

De dag erna ben ik naar Surabaya gevlogen waar vertegenwoordiger Yan Ferdinandus al stond te wachten.
Eerst naar Jocobus Grengan en dochter Monica. Jacobus wilde me wel boksen leren.
Daarna naar mw. Joyce Zijlstra. Haar man woont met een andere vrouw in het achterhuis. Maar zij mag in een kleine kamer aan de voorkant blijven zitten. Zo triest. Zo machteloos voel je je dan.

Toen naar Mary Oogjen. De eigenaar van het huis wil hen eruit hebben. Zij woont daar met twee volwassen kinderen. Ze worden danig weggepest door de huurbaas. De wanden zijn van karton!

Daarna zijn we naar Raymond van Straaten gegaan. Hij woont in een kamer. Alles delen met de buren. WC-Mandikamer en keuken.
Raymond vertelde dat hij nog 2 zussen had, Hij zou er ons de volgende dag naar toe brengen.

Raymond van Straaten bracht Yan Ferdinandus en mij, bij zijn blinde zus Francien van Straaten. Ze hield steeds mijn hand vast en wilde liedjes zingen. In Holland staat een huis, enzo.

Daarna gingen we naar de andere zus, Winny van Straaten. Die met haar man in een onkos kamer woont. Dus ook hier alles delen met de buren.
Zij zijn de enige Christenen in die verdere moslim gemeenschap. Maar het gaat goed. Maar weer zo triest hoe zij moeten wonen.

Hierna heb ik nog de begraafplaats Kembang Kuning bezocht.

Malang en Batu

Op vrijdag zijn Yan Ferdinandus en Ana Maria van Keulen en ik naar Malang en Batu gegaan.
Ons eerste bezoek was aan mw. Elly Wolters die in een huisje van de kerk woont. Een lief bescheiden vrouwtje. Ook dhr. Johnny Mulyadi was daarheen gekomen.
Hij hoopte voor steun in aanmerking te komen.

Daarna naar de fam. Meyers. Mijnheer heeft hartproblemen. Ze moesten binnen 3 dagen verhuizen, maar het is me niet duidelijk geworden waarheen ze zijn.
Het was hier zo vies en het stonk enorm.

Toen naar de 81-jarige Mw. Emma Overdijk. Zij woont naast een spoorbaan en zal ook het huis uit moeten. Maar de precieze datum is nog niet bekend.

Ons laatste bezoek was aan dhr, Frans Visser in Batu. Meneer woont alleen, maar vraag niet hoe. Toch nog een vrolijke man met humor. Dit bezoek was het einde van de dagen in Surabaya -Malang en Batu.

Jokjakarta

Daarna op weg naar Jokjakarta vertrokken waar ik een ontmoeting had met oa Cor vd Kruk die de WUV uitkeringen probeert de verzorgen voor de Indische Nederlanders en ook Nando van Leeuwen van de Ned. Ambasade was daarheen gekomen omdat hij wist dat ik het erg zwaar had gehad. Hij kwam om mij een beetje moed in te spreken.

terug naar Bandung

Na 3 dagen in Jokjakarta ben ik weer terug gegaan naar Bandung. Dit keer met de auto met Aldi. Was wel een beetje gebroken want we hebben er 12 uur over gedaan. Direct de volgende dag terug gegaan naar Rina Wattimena. ik moest steeds aan die wond op haar been denken. Gelukkig was dat een stuk beter geworden. Zo’n ontzettend lieve vrouw.
Ze vertelde me dat er nog een zus in Bandung woonde. Irene Wattimena. Woont samen met haar dochter Rinny.
Mw. is behoorlijk de weg kwijt. Vraagt steeds hetzelfde om het daarna meteen weer te vergeten. Praat over mensen die allang geleden gestorven zijn, maar dat beseft ze niet.
Ook dochter Rinny begint de weg kwijt te raken.

Toen zijn we naar de dames Kusje en Titi Gevelhof gegaan. Zij wonen in Cimahi. Wij hebben al eens eerder voor hun moeder gezorgd die inmiddels is overleden
Titi en Kusje wonen samen met een dochter en een kleinzoon. Vreselijk kapot huis, veel en veel te klein. Ik hoop dat er voor die 3 dames een andere woning komt en wel op korte termijn. Alles zit hutje mutje boven op elkaar.

 

Daarna naar Banjaran gegaan waar Margaretha van Vonno woont. Zij was ijverig bezig achter haar naaimachine.
Dit is een huis dat gesponsord wordt door het ANMF, maar Margaretha krijgt financiele hulp van Halin. En verder maakt ze tasjes die ze verkoopt.

De laatste dag in Bandung zijn we naar Johnny Paparang Jurg geweest. Hij is als vuilnisman aan het werk en daarom niet thuis. Zijn vrouw was er wel en die mocht ik fotograferen bij de buren.
De hulp door het ANMF is opgezegd bij Johnny Paparang Jurg omdat hij het geld niet zelf kon ophalen. De vertegenwoordigster wilde het niet aan zijn vrouw afgeven. Johnny werkt nu echt keihard om het gezin te onderhouden.

De laatste dag in Bandung zijn we naar de fam. Huwae gegaan. 2 Zussen en een broer. Te weten Bathseba-Nella en Samuel Huwae. Het huis dat eigendom van hen is heeft overal lekkages.
Broer en zussen werken hard en leggen beetje bij beetje om de noodzakelijke reparaties uit te kunnen voeren. Maar dat schiet niet erg op. Alleen Nella was juist thuisgekomen van haar werk. De anderen waren nog aan het werk.

Bijna alle mensen die we hebben bezocht hebben een voedselpakket gekregen en allemaal een financiele bijdrage.

Toen was ik aan het einde van mijn reis gekomen. Nog een laatste ontmoeting met Nando van Leeuwen in het hotel.

Dank!

Ik wil alle donateurs en temannen bedanken voor hun donaties. Ik heb veel mensen kunnen helpen, dankzij u. En ook onze vertegenwoordigers Aldy in Bandung- Yan Ferdinandus in Surabaya- onze grote hulp in Jakarta Pleun Pinsel en Ana Maria van Keulen in Surabaya wil ik bedanken voor hun tomeloze inzet.
De verzoeken om hulp blijven binnen komen. Van veel mensen die we nog nooit eerder hebben gezien, via de website en via onze vertegenwoordigers.
Er is nog veel te doen,

Warme groet,
Francine Tammeling
1% hulp is meer dan 100% medelijden.